Hulpverlener, begeleiding en continuïteit centraal in jeugdhulp
Jongeren en ouders botsen in de jeugdhulp nog te vaak op drempels, lange wachttijden, een complexe organisatiestructuur en veel administratie. Ze willen een laagdrempelige, toegankelijke hulp en ook meer begeleiding en continuïteit in de zorg. De hulpverlener en het vertrouwen in die hulpverlener zijn daarbij cruciaal. Dat blijkt uit een onderzoek van het Kinderrechtencommissariaat en de Arteveldehogeschool in samenwerking met Vrij CLB Gent, Vrij CLB Meetjesland en vzw TOPpunt.
Het gaat om een kwalitatief onderzoek op basis van gesprekken met jongeren en ouders over hun ervaringen in en met de jeugdhulp. Tegelijk geven hulpverleners in de studie concrete tips aan hun collega's. De resultaten van het onderzoek worden donderdag voorgesteld op een studiedag in het Vlaams Parlement.
De resultaten bevestigen een aantal gekende problemen. Zo zijn er de opmerkingen en klachten over de wachtlijsten en het "gebrek aan bereikbare en beschikbare hulp". Soms is de drempel ook te hoog. Er wordt daarom gepleit voor een "neutrale toegankelijke instap die verschillende organisaties bundelt".
Dit sluit ook aan bij opmerkingen over de organisatie en de administratie in de hulpverlening. "De manier waarop de toegang tot zorg georganiseerd is, bemoeilijkt de toegang. Er is veel administratie, je moet veel herhalen, veel instanties moeten instemmen".
Ouders vrezen ook een gebrek aan "continuïteit" in de zorg. Dat is een element waar minister van Welzijn Jo Vandeurzen in zijn plannen zwaar wil op inzetten. De hulpverleners suggereren ook om te werken met echte trajectbegeleiders en om een netwerk van vertrouwenspersonen uit te bouwen. Zo'n 'pool' van vertrouwenspersonen staat ook in de plannen van de minister.
Uit het onderzoek blijkt ook dat de zogeheten 'vermaatschappelijking' van de zorg niet voor iedereen een evidentie is. Zeker bij mensen zonder stevig netwerk en ondersteuning in hun omgeving heeft vermaatschappelijking "minder kans tot slagen".
De resultaten bevestigen tot slot dat de jeugdhulpsector voor velen een complex kluwen is en dat jongeren en ouders niet altijd weten waar ze terecht kunnen/moeten. Men weet ook vaak niet hoe de jeugdhulp georganiseerd is. Wat voor hen vaak het verschil maakt, is de figuur van de hulpverlener en hulp in bredere zin. "Het begrip integrale jeugdhulp zegt ze niets. Wel weten ze wie voor hen het verschil maakte, wie hen geholpen heeft en wie ze vertrouwen".
bron: Belga