Noord-Koreanen die met buitenland bellen, riskeren achter tralies te belanden
Noord-Korea drijft het isolement van zijn inwoners nog wat verder op. Inwoners die betrapt worden terwijl ze aan het gsm'en zijn met familie of vrienden in het buitenland, riskeren opgesloten te worden in kampen voor politieke gevangenen of andere detentiecentra. Dat stelt Amnesty International in een nieuw rapport. Volgens de mensenrechtenorganisatie zijn de controles, repressie en intimidatie toegenomen in Noord-Korea sinds het aantreden van president Kim Jung-Un in 2011. "De Noord-Koreaanse autoriteiten willen de absolute controle over de bevolking en treden daarom hard op tegen mensen die een gsm gebruiken om familie of vrienden te contacteren in het buitenland", zegt Arnold Fang, specialist Oost-Azië bij Amnesty.
Er zijn zo'n 3 miljoen abonnees bij de door de Noord-Koreaanse staat gecontroleerde binnenlandse provider, maar telefoontjes naar het buitenland worden volledig geblokkeerd. Sommige Noord-Koreanen grijpen daarom naar "Chinese mobiele telefoons" en bijhorende SIM-kaarten om via Chinese netwerken vlakbij de grens met het buitenland te bellen. Familie en vrienden die in het buitenland leven, sturen die telefoons en SIM-kaarten dan illegaal naar Noord-Korea.
De verregaande beperkingen op communicatie maken dat wie Noord-Korea is ontvlucht, geen middelen heeft om met het thuisfront in contact te blijven. "Dat brengt aan beide kanten onzekerheid met zich mee over of hun geliefden al dan niet nog leven, opgespoord worden door het regime of in de cel beland zijn", stelt Amnesty.
"De Noord-Koreanen worden niet alleen verhinderd te vernemen wat er in de wereld gebeurt, ze krijgen bovendien ook niet de kans de wereld te vertellen over het bijna volledige gebrek aan mensenrechten" in Noord-Korea, aldus Arnold Fang.
Pyongyang is zeer gevoelig voor elke kritiek op de mensenrechtensituatie in het land. De toestand is nochtans schrijnend, zo bleek in 2014 nog uit een VN-rapport waarin gesproken werd over schendingen die "hun gelijke niet hebben in de hedendaagse wereld."
bron: Belga