Fotografe Jessica Yatrofsky laat ons een 'andere' vrouw zien

Jessica Yatrofsky heeft de aloude traditionele gedachten rond gender overboord gegooid. Ze richtte haar camera op de vrouwen in haar omgeving met honderden foto's als resultaat. Gedaan met het stereotiepe schoonheidsideaal en tijd voor eerlijke foto's die de vrouw afbeelden zoals ze is. Jessica's grootste doel? Ons door een andere bril naar het vrouwelijk lichaam laten kijken. Voor haar nieuwste boek ‘I Heart Girl' nam ze foto's van (half)naakte vrouwen die ze doorheen de jaren leerde kennen. Yatrofsky stelt vanaf vandaag tentoon in WATT in Gent.
door
delphine
Leestijd 2 min.

 Voor je project 'I Heart Girl' nam je foto's van vrouwen die zeer verschillend zijn. Sommigen zwart of met tattoos, anderen poedelnaakt. Wat probeer je te tonen?

Jessica Yatrofsky: «Ik wil niets specifieks bewijzen of aantonen, ik wil uitdrukken wat ik zie en voel wanneer ik naar een menselijk lichaam kijk, en ik wil er een andere kijk op geven. We zien lichamen te vaak op een stereotiepe manier, bijvoorbeeld in de media. Wat ik aan het publiek laat zien zijn mijn vrienden. Ik houd het graag intiem. Daarom nam ik ook alle foto's op mijn appartement in New York. Zo stellen mensen zich kwetsbaarder op en bekom je een mooier resultaat. Ik probeer het eerst gezellig te maken en veel te babbelen en de foto's nemen duur uiteindelijk het minst lang.»

De dames op jouw foto's zijn anders dan wat we elders te zien krijgen. 'De ideale vrouw' die gecreëerd wordt door de media, is dat een beeld dat je verafschuwt?

«Zo zie ik het niet. Ik weet zelfs niet eens wat een ideale vrouw is. Het probleem ligt niet zozeer in de creatie van perfectie, maar in het tekort aan variëteit. Er zou een grotere mix moeten zijn van verschillende vrouwen die afgebeeld worden in de media. Dat is iets waar ik me wil voor inzetten.»

Je kon al genieten van het succes van 'I Heart Boy'. Waarom maakte je de switch van mannen naar vrouwen?

«Het was niet echt een switch. Ik werkte eigenlijk aan beide projecten tegelijkertijd. Ik maakte ooit mijn thesis over het mannelijk lichaam, en meer specifiek over hoe dat ondervertegenwoordigd is in de samenleving tegenover dat van de vrouw. Ik maakte dus zowel foto's van vrouwen als van mannen, maar ik publiceerde eerst de foto's van mannen. Ik ben op zoek naar de balans tussen de twee. Maar toch wil ik niet dat het lichaam van de vrouw volledig uit hetstraatbeeld verdwijnt. Integendeel, ik wil beide geslachten in de verf zetten. Ik zie veel gelijkenissen tussen beide werken, ook al gaat het om twee verschillende geslachten.»

Jessica (links) met een van haar modellen

Veel van je modellen zijn naakt in 'I Heart Girl'. Wat is voor jou de link tussen naakt zijn en seksualiteit?

«Dat is voor iedereen anders. Wanneer je kijkt naar een van mijn modellen en je vindt haar aantrekkelijk, dan kan je spreken van een seksuele link. Maar ik was niet bezig met verleiding toen ik de foto's nam. Ik vind ook niet dat je een foto volledig kan beschouwen als iets seksueel, tenzij we spreken over pornografie natuurlijk. Wie conservatief is, zal sneller een verband zien met seksualiteit, maar ik niet. Wanneer ik naar mijn foto's kijk, zie ik een voorstelling van het menselijk lichaam en de kwetsbaarheid die dat met zich meebrengt.»

Zou je zelf naakt poseren?

«Ik doe het voortdurend, want ik vind het heel belangrijk. Ik vraag namelijk aan mensen om zich kwetsbaar op te stellen door naakt te poseren. Daarom leg ik mezelf op om hetzelfde te doen. Op die manier creëer ik een gevoel van vertrouwen voor mijn modellen. Ik geef soms mijn camera aan hen zodat zij ook eens een foto van mij kunnen maken bijvoorbeeld. Maar ik publiceer de foto's van mezelf niet, ik laat ze zelfs niet eens zien. Je kan je dus wel voorstellen dat ik een pikante reeks foto's van mezelf heb.» (lacht)

Welke is je favoriete foto uit 'I Heart Girl'?

Tina

«Ik heb veel favorieten, maar als ik moet kiezen, neem ik de foto van Tina. Zij had nog nooit naakt geposeerd. Sterker nog, er zijn nog nooit deftige, eerlijke foto's van haar genomen en dat is nu precies waarom de foto zo natuurlijk is. Tina straalt op de een of andere manier veel mannelijkheid uit. Kijk bijvoorbeeld naar haar korte haren en haar stoere boxershort. En toch heeft ze grote borsten, wat haar dan weer heel vrouwelijk maakt. Tina is gewoon zo'n persoon die een bepaalde stijl met zich brengt. Ook zonder kleding leid je dat af van haar lichaamstaal.»

Wat gebeurt er als modellen niet naakt willen poseren?

«Dat wordt allemaal vooraf besproken. Ik probeer af te tasten hoever ze willen gaan. Soms beslissen ze om naakt te poseren en krijg ik achteraf te horen dat ze het toch niet zien zitten. Dan mogen ze van mij kleren meenemen waarin ze zich op hun gemak voelen. Het leuke is dat mensen tijdens de shoot wel eens van idee veranderen en toch beslissen om sommige kledingstukken uit te trekken. Dat beschouw ik als een geweldig compliment. Ik ben gevleid dat mensen zich gerust voelen in mijn buurt en zo eens een andere kant van zichzelf durven te tonen.»

De expositie loopt van 11 februari tot 10 april in WATT (Gent).

Delphine Peeters