"Voor deze plaat moest ik mijn ego aan de kant schuiven"
Muzikaal gezien is Son Lux niet zomaar in één luisterbeurt te vatten. Zijn meeslepende muziek is beurtelings genuanceerd en confronterend, maar steeds mysterieus. Ietwat verbaasd stellen we dan ook vast dat Ryan Lott in levende lijve net opvallend open en praatgraag is.
«Voor deze plaat moest ik mijn eigen ego aan de kant schuiven en plaats maken voor de ideeën van Ian Chang (percussie) en Rafiq Bhatia (gitaar). Dat was even wennen.»
Waarom heb je besloten om je eenmansproject uit te breiden?
«Na mijn vorige albumrelease ben ik voor het eerst intensief beginnen toeren en daarom had ik dringend een band nodig. Via via kwam ik bij Rafiq en later ook Ian terecht, maar vooraf kende ik geen van beide. Voor de start van de tour hadden we maar vier keer gerepeteerd. Met een zeer bang hartje begonnen we aan ons eerste concert. Zodra we begonnen te spelen, ontstond er een unieke chemie. En gelukkig maar, want er zat zo'n 700 man in de zaal. Na dat ene optreden ben ik dus al snel op lange termijn beginnen te denken.» (lacht)
Ben je nu op een andere manier te werk gegaan?
«Absoluut. Ik heb mijn volledige werkwijze omgegooid. Normaal ga ik vrij geïsoleerd mijn eigen gangetje, maar nu moest ik mijn ideeën delen en mezelf open stellen voor de die van Rafiq en Ian. Zij gaven me meteen feedback en dat was een grote verbetering tegenover vroeger. Deze plaat is echt een groepsproject geworden.»
Vroeger hield je niet van concerten. Is dat ook veranderd?
«Volledig. Door samen met de band op het podium te staan, heb ik een totaal nieuwe kant van mezelf ontdekt. Vroeger voelde ik me steevast klein en ongemakkelijk, nu geniet ik echt van onze concerten. Met z'n drietjes improviseren we erop los en proberen we elk concert een unieke sfeer te scheppen met het publiek.»
Mare Hotterbeekx
‘Bones' is uit bij Caroline - Live te zien 22/08 op Pukkelpop en op 19/10 in de AB in Brussel