"Onze muziek verandert voortdurend"

Op het podium heeft deze goed geoliede tandem alles in huis om het de luisteraar volledig in te pakken: Adams heerlijk eerlijke stemgeluid gaat door merg en been en wordt begeleid door vastberaden gitaarwerk, plagerige piano-intermezzo's en kwaliteitsdrums op het ritme van een gebroken hart. Samen brengen ze een ode aan de scherpe randjes en donkere kantjes die zowel het leven als hun muziek tegelijk mooi en pijnlijk maken.

Naast collega's zijn jullie vooral vrienden die al vijftien jaar samen op de planken staan. Hoe is jullie samenwerking in de loop der jaren veranderd?

Adam Stephens: (foto links) «In het begin maken we samen vooral een hoop ongedefinieerd lawaai waarvan ik nooit had gedacht dat we daar ooit een publiek voor zouden vinden. Nu werken we veel doelgerichter. In een tweepersoonsband spelen is een beetje zoals een relatie hebben: je bent willens nillens aan elkaar gebonden en elke stap in je carrière moet je samen zetten. Daar komt het nodige geduld met en respect voor de andere persoon aan te pas. Dat is echt een leerproces geweest waarbij we langzaam naar elkaar toe gegroeid zijn.»

Jullie staan bekend om jullie sterke live-performances. Is live spelen voor jullie belangrijker dan het opnemen van een plaat?

«Absoluut. Ik vind het eigenlijk nogal onzin om albums te maken. Muziek is een live-beleving en door het op een album te plaatsen lijkt het alsof je iets tijdelijk wil omvormen tot iets permanent. Dat wringt in mijn ogen. Ik voel me bijvoorbeeld totaal niet meer verbonden met de albums die ik vijf jaar geleden gemaakt heb. Onze muziek is in constant transformatie.»

Mare Hotterbeekx

Live op 12/07 op het Cactusfestival en op 30/10 in de Vooruit in Gent