De bescheiden soulkoningin

De afgelopen jaren ging het de 25-jarige Selah Sue voor de wind. Van haar eerste, ietwat onverwachte debuutplaat gingen maar liefst één miljoen exemplaren over de toonbank en gedurende twee jaar stond ze op zowat alle denkbare nationale en internationale podia. Muzieklegendes zoals Prince prezen haar niet alleen de hemel in, maar nodigden haar ook spontaan uit om te komen spelen als voorprogramma. Van een doorbraak gesproken. Toch is niet allemaal rozengeur en maneschijn geweest in het leven van de ravisante muzikante. “Success hasn't healed my wounds”, zo laat ze de hele wereld weten op haar nieuwste worp ‘Reason'.

Heeft het succes van de afgelopen jaren je geholpen om iets evenwichtiger in het leven te staan?

«Succes op zich maakt me absoluut niet gelukkig. Zelfs die één miljoen verkochte platen kunnen van mij niet de gelukkigste vrouw ter wereld maken. Maar door het succes hebben de randvoorwaarden van mijn leven een andere wending gekregen. Ik kan nu elke dag zingen, rondtoeren, een budget opbouwen en een huis kopen. Dat maakt me gelukkiger en stabieler.»

Doet het dan helemaal niets met je, die één miljoen platen?

«De hoeveelheid platen die ik verkoop zal me worst wezen. Voor mij is het belangrijk dat mensen steun vinden in m'n muziek. Maar of dat nu één persoon is of dat zijn er een paar duizend? Dat maakt voor mij geen verschil.»

Boezemde die tweede plaat je angst in, na zo'n succesvol debuut?

«Ja, ik had wel schrik. Die eerste plaat is heel natuurlijk tot stand gekomen. Ik heb nooit nummers geschreven met het idee dat ze op een plaat terecht zouden komen. Maar deze keer was ik echt verplicht om me neer te zetten en muziek te creëren binnen een bepaalde tijdsspanne. Ik had vooraf geen idee of me dat zou lukken. Maar blijkbaar kan ik wel degelijk op bevel schrijven. Een opluchting.»

Tekstueel laat je ook nu weer behoorlijk in je ziel kijken. Is dat niet zwaar?

«Nee. Ik sta heel open in het leven. Dat is altijd al zo geweest. Toen ik op m'n veertiende naar de psycholoog ging, vertelde ik dat ook gewoon tegen mijn klasgenoten. Ik heb me daar nooit voor gegeneerd. Gewoon een vrolijk nummertje zingen is niet aan mij besteed. Ik wil mensen helpen met mijn muziek. Het is ook nooit mijn bedoeling geweest om muzikante te worden. Oorspronkelijk wilde ik psycholoog worden en mensen vooruit helpen in het leven. Voor mij is het heel verleidelijk om zware en melancholische nummers te schrijven. Een vrolijk, uptempo nummer dat valt me veel moeilijker. Maar ik wilde op deze plaat de kerk een beetje in het midden houden. Balans is belangrijk in het leven en in de muziek.»

Op het podium sta je in het midden van de belangstelling. Ervaar je druk om er goed uit te zien?

«Absoluut, ik ben gevoelig voor schoonheidsidealen. Net zoals iedereen heb ik van die dagen dat ik in de spiegel kijk en denk: ‘Wat is dit in godsnaam?'. Waarschijnlijk heeft dat ook met hormonen te maken. Ik voel me zeker niet elke dag een mooie vrouw. Maar ik probeer wel om elke dag de beste versie van mezelf te zijn, zowel op als naast het podium.»

Wat doe jij om in vorm te blijven?

«Al zo'n goede 10 à 15 jaar ga ik joggen. Dat is voor mij echt nodig om emotioneel stabiel te blijven. Er zijn periodes geweest dat ik twee uur aan één stuk ging joggen. Dat is heel typisch voor mij. Ik begin met een half uurtje, maar dat drijf ik dan op tot twee uur. Op een gegeven moment word ik dat joggen beu en dan loop ik enkele weken niet meer. Ik ben een vrouw van extremen.»

Is gezonde voeding voor jou noodzakelijk om je goed te voelen?

«Jazeker. Als ik gezond eet, voel ik me beter in m'n vel. McDonaldsmaaltijden geven me geen energie, ze maken me moe en futloos. Ik ben echt opgegroeid met gezond eten. De kookboeken van Pascale Naessens zijn geweldig. En ik doe ook ijverig mee met de Dagen Zonder Vlees-hype. Zo probeer ik mijn ecologische voetafdruk binnen de perken te houden.»

Binnenkort begin je weer met toeren. Kijk je ernaar uit?

«Ik heb er zin in, maar muziek spelen is en blijft een job voor mij. Het is een superleuke job, maar ik heb niet het gevoel dat ik op vakantie ga. Het is ook niet zo dat ik erop gebrand ben om wereldwijd naam en faam te maken. Als mijn platenfirma promo regelt in de Verenigde Staten, dan doe ik dat uiteraard. Maar zelf zou ik nooit zo'n risico's nemen. Daarvoor blijf ik te graag in mijn comfort zone.»

door Mare Hotterbeekx