Sms volstaat niet als bewijs voor een aankoop

Volstaat een sms als bewijs voor een akkoord rond een aankoop van een onroerend goed? De rechter in eerste aanleg oordeelde van wel maar in beroep werd dat tegengesproken. Met enkel een sms is er geen voldoende bewijs geleverd.

Een familie verkoopt haar riante woning. Met een kandidaat koper worden er enkele sms berichten gewisseld over de prijs. Uiteindelijk sturen de verkopers een sms akkoord te gaan met het laatste bod. De kandidaat kopers gaan er dan ook van uit dat er een overeenkomst is gesloten en trachten een afspraak te maken. De verkopers geven evenwel niet meer thuis en uiteindelijk komt een drietal weken later tijdens een telefoon de aap uit de mouw: de woning was inmiddels verkocht aan andere mensen. De verkopers stellen dat er geen verkoop was omdat er nooit iets op papier werd gezet. De kopers laten het hier niet bij en starten een procedure voor de rechtbank. Deze stelt inderdaad vast dat er nog geen enkele schriftelijke afspraak werd gemaakt tussen de partijen. De rechter oordeelt echter dat het sms-verkeer wel aanzien kan worden als een ‘begin van bewijs'. Dit kan dan aangevuld worden met bijkomend bewijsmateriaal zoals bijvoorbeeld getuigenverklaringen. De rechter acht de verkoop bewezen en stelt dat de verkopers gebonden zijn.

Geen voldoende bijkomend bewijs

De verkopers gaan in beroep. Het hof bevestigt dat sms-verkeer wel degelijk als een ‘begin van bewijs' kan worden aanvaard. Anders dan de eerste rechter besluit het hof echter dat er in het betreffende geval geen voldoende bijkomend bewijs voorlag om de koop te bevestigen. Geen verkoop dus. Wel stelt het hof dat de verkopers door het plots abrupt laten afspringen van de onderhandelingen een schadevergoeding verschuldigd zijn. Blijft echter dat een snel verstuurd sms'je wel heel verregaande gevolgen kan hebben.