Pendelaar Lander Daniëls: "Onbewust zie ik in alles een tekening"

Elke week grijpt Metro een pendelaar bij de kraag voor een kort gesprek. Achter elke anonieme reiziger schuilt immers een verrassende persoonlijkheid. Deze week is het de beurt aan Lander Daniëls, een 26-jarige leerkracht plastische opvoeding.
door
Mare
Leestijd 2 min.

ZICHT

Ik kijk voornamelijk met mijn linkeroog omdat mijn zicht vanuit mijn rechteroog onderdrukt wordt. Als kind ben ik geopereerd aan mijn lui oog, maar nog steeds heb ik weinig dieptezicht. Dat is soms vermoeiend tijdens het tekenen. Wanneer ik mij lang concentreer op een canvas, werkt mijn rechteroog minder mee en moet ik vaak afstand nemen om het beeld duidelijk te zien. Gelukkig helpt het om mijn bril te dragen.

GEHOOR

Ik ben verslaafd aan muziek. Van nature ben ik nogal nerveus, dus zet ik tijdens het tekenen graag Nils Frahm op om te rustig te worden. Net zoals bij sporten moet je opwarmen en in een bepaalde mindset geraken om goed te kunnen tekenen. Pas als ik meer ontspannen ben, begin ik te schaatsen over mijn blad. De minimalistische muziek van Nils Frahm past ook bij mijn ietwat donkere, melancholische tekenstijl.

SMAAK

Wanneer ik tijdens het roken moet geeuwen van vermoeidheid, dan proef ik soms een bepaalde smaak die onlosmakelijk verbonden is met mijn eindejaarsreis naar Turkije in het zesde middelbaar. Overdag werd je daar met je vrienden van hot naar her gevoerd door een bus, en 's avonds greep je naar sigaretten en drank. Ik kijk met veel nostalgie terug op die jeugdige onbezonnenheid.

REUK

Ik hou van de geur van gevernist hout in de zomer. Die brengt mij terug naar onze jaarlijkse vakanties in de bergen in Zwitserland, toen mijn ouders nog samen waren. Wanneer de zon daar scheen, hing die specifieke geur altijd tussen de verschillende chalets. Deze zomer ga ik na bijna twintig jaar voor de eerste keer terug, samen met mijn grote broer. Dat wordt ongetwijfeld een speciale ervaring.

TAST

Ik teken graag met houtskool. Het is een materiaal waarmee je heel fijn kunt werken, maar als je erover wrijft, dan is het alweer weg. Dat is precies wat ik doe in mijn artistiek werk: ik probeer eerst een soort realisme na te streven om er dan met mijn hand of gom over te vegen. Dat levert een interessante wisselwerking op tussen gedetailleerde stukken en meer abstracte delen.

ZESDE ZINTUIG

Onbewust zie ik alles in tekeningen. Ik probeer mijn omgeving de hele tijd visueel te analyseren. Als ik naar een gebouw kijk, dan zoek ik meteen de vlucht- en perspectieflijnen. Bij een gezicht probeer ik automatisch de afstand tussen de ogen in te schatten. Ik ben ervan overtuigd dat je eerst het realisme moet beheersen om een eigen tekenstijl te kunnen ontwikkelen die geloofwaardig is.

Tekst en foto Charlotte De Cort