Pendelaar van de week: Lauren Fonteyn

Elke week grijpt Metro een pendelaar bij de kraag voor een kort gesprek. Achter elke anonieme reiziger schuilt immers een verrassende persoonlijkheid. Deze week is het de beurt aan Lauren Fonteyn, een 24-jarige interieurarchitecte.
door
Mare
Leestijd 2 min.

ZICHT

In het dagelijks leven ga ik actief op zoek naar visuele prikkels die mij inspireren voor mijn meubelontwerpen. Als ik ergens ga eten dan ben ik de vakneuroot die onder tafel gaat kijken om te analyseren hoe het systeem in elkaar zit. Zo ontdek ik details die een soort schoonheid geven aan heel eenvoudige dingen die op het eerste gezicht niet bepaald mooi zijn.

GEHOOR

Bij BuzziSpace heb ik geleerd dat geluid veel meer lagen heeft dan wij met ons gehoor waarnemen wanneer we praten en luisteren. Als interieurarchitect moet je rekening houden met de akoestiek van een ruimte, en dat vind ik telkens opnieuw fascinerend.

SMAAK

Ik kijk heel erg op naar mensen die welbespraakt zijn. Zelf heb ik geleerd om mijn emoties beter onder woorden te brengen door veel te lezen en door met mijn vrienden te praten. Enkel met woorden kun je je gevoelens heel gedetailleerd in kaart brengen.

TASTZIN

Ik ben heel tactiel ingesteld: mij zal je aan alles zien voelen, omdat ik een soort bibliotheek wil verzamelen in mijn vingers. Als ik iets zie, dan moet ik het eerst vastnemen voor mijn ervaring met dat materiaal of die stof compleet is. Vanuit mijn vak vind ik het heel belangrijk om met mijn handen een object helemaal te doorgronden.

REUKZIN

Ik kan er niet bij dat je foto's, films en geluidsopnames kunt maken, maar geur niet kunt digitaliseren. Had ik maar de capaciteit om zo'n registratiemogelijkheid uit te vinden, want niets kan mij zo naar het verleden katapulteren als een geur die mijn neus binnendringt op een onbewaakt moment.

ZESDE ZINTUIG

Ik ben vaak gecharmeerd door iets wat anderen als normaal of zelfs banaal aanschouwen. Zo kan ik een heel eenvoudige brug in beton op een snelweg prachtig vinden in zijn eenvoud, terwijl de persoon naast mij die niet gezien heeft. Op reis spot ik ook graag watertorens: die hoge constructies met bassin zien er heel ‘form follows function' uit, maar hebben toch elk hun eigen ontwerp en details.

Tekst en foto's Charlotte de Cort