Bryce Dallas Howard waant zich terug in de kindertijd met ‘Peter en de Draak'

Misschien kennen de grote kinderen ‘Peter en de Draak' nog, een animatiemusical van Disney uit 1977 waarin een draak en een jongen, Peter, vrienden voor het leven worden. De nieuwe versie, die voor de kinderen van 2016 in een nieuw jasje werd gestoken, is een ontroerend avontuur en doet denken aan de klassieker. Bryce Dallas Howard (voor de grote kinderen in de zaal: ja, dat is de dochter van Ron) speelt de rol van de adoptiemoeder van Peter. Metro ging naar Londen voor een babbeltje met de pittige roodharige die net bekomen is van het succes van Jurassic World.
door
Heleen
Leestijd 5 min.

De originele film uit 1977 ken je goed. Je hebt hem immers tientallen keren gezien als kind. Deze nieuwe versie is nogal verschillend.

Bryce Dallas Howard: “Ja, absoluut! En net daarom wilde ik dit eigenlijk graag doen. Ik had iets gehoord over een remakeproject voor ‘Peter en de Draak' en ik vroeg me af wat ze er precies mee zouden doen. Ik was zelfs een beetje sceptisch. De originele film hoort, met zijn psychedelische kantje, echt thuis in zijn tijd en de muziek is ook indrukwekkend. Die kreeg trouwens een Oscarnominatie. Voor mij was het dus ondenkbaar om dezelfde film te maken, vooral als de muziek ook dezelfde zou zijn. Toen heb ik een manier gevonden om in het geheim een kopie van het scenario te pakken te krijgen. Ik was echt ontroerd toen ik het las! Ik heb inderdaad de indruk gekregen dat deze film echt anders zou zijn dan het origineel, maar tegelijk deed het mij denken aan de films uit mijn kindertijd. Je weet wel, die Disneyklassiekers waarmee we allemaal zijn opgegroeid en die een zo uniek, oprecht en ontroerend karakter hebben. Toen moest ik dus een manier vinden om Disney ervan te overtuigen dat ik er ontzettend graag aan wilde deelnemen zonder te verklappen dat ik stiekem het scenario had gelezen!” (lacht)

Welke andere films zoals ‘Peter en de Draak' hebben je kindertijd getekend?

“Ongetwijfeld ‘E.T.'! Ik was een heel rustige baby. Ik weet het, dat is moeilijk te geloven als je mij hier nu ziet! (lacht) Mijn ouders, die als echte filmliefhebbers twee tot drie keer per week naar de film gingen, namen me dus mee, omdat ik gedurende de hele film sliep. Op een avond in 1982 gingen ze naar E.T. kijken. Ik was toen net geen 2 jaar oud. In het begin beseften ze niet dat ik de film aan het volgen was tot ik plots mijn allereerste woorden tot het scherm richtte: ‘Komaan, E.T., vlieg!' Dat was de laatste keer dat ze me hebben meegenomen! (lacht) Maar de poster van de film hing boven mijn wieg, ik had een E.T.-pop. Is was volledig weg van E.T.!”

‘E.T.', ‘Jurassic World', ‘Peter en de Draak'... Heb jij een geheime passie voor reptielen?

“Waarschijnlijk wel! (lacht) Een andere film die ik als kind ontelbare keren gezien heb, is trouwens ‘Het oneindige verhaal'. De zin om op een draak te vliegen moet toch ergens in mijn reptielenbrein gegrift staan!” (lacht)

In de film speel je een zelfstandige en sterke vrouw. Let je op dergelijke zaken wanneer men je een rol aanbiedt?

“Laten we zeggen dat ik in mijn job graag personages speel die een duidelijk doel in het verhaal hebben, die er niet gewoon zijn om - hoe zeg je dat nu beleefd? (lacht) Och neen, ik krijg het toch niet gezegd - die er niet gewoon zijn om bekeken te worden. En ik vind mezelf niet lelijk, maar dat is niet de reden van mijn acteerprestatie. Ik ben een karakteractrice, dat is mijn job. Ik zeg niet dat alles altijd neutraal moet zijn, maar mijn job is niet noodzakelijk verbonden aan het feit dat ik een vrouw ben. Die heeft eerder te maken met het bijdragen aan het verhaal dat de film wil brengen.”

Voor de film ben je voor zes maanden met je gezin naar Nieuw-Zeeland verhuisd. Hoe was dat?

“Ja, we woonden in een boerderij nabij Tapanui, een eiland ten zuiden van Nieuw-Zeeland. Daar is een groot deel van de film opgenomen. En als echte toeristen zijn we uiteraard zowat overal naartoe gewandeld. De fauna daar is echt prachtig! Ik heb gemerkt hoe groot de indruk was die ze op mijn kinderen heeft achtergelaten. Dat heeft me echt doen beseffen hoe heilzaam de natuur is. De enige keer dat ik daarvoor naar Nieuw-Zeeland was geweest, was dertig jaar geleden, toen mijn vader (Ron Howard, red.) er ‘Willow' was gaan opnemen. Er met mijn kinderen terugkeren, was dus een beetje als de kringloop van het leven.” (lacht)

Hoe is het om met kinderen op een filmset te staan?

“Dat ik waarschijnlijk wat ik het liefst doe aan mijn job. Ik vind ze tegelijk erg professioneel en heel zelfverzekerd in wat ze doen. Wanneer je Oakes Fegley (Peter in de film, red.) en Oona Lawrence (haar dochter in de film, red.) ziet acteren met de draak Elliot, terwijl je weet dat er alleen maar een groene achtergrond is, dan besef je pas hoe talentvol ze zijn! Maar ik geloof ook dat een deel van dat talent er is omdat ze kinderen zijn. Ik hoef bijvoorbeeld maar 'kat' naar mijn kinderen te roepen om ze vliegensvlug in de zetel te krijgen. Die zin voor het spel wordt bij hen meteen geactiveerd. En dat terwijl volwassen acteurs zoals ik soms enorme bedragen aan universiteiten besteden om zich in zoiets te leren inleven! (lacht) Die zin voor verwondering is meestal eigen aan het kind zijn. Ik vind het dus ontzettend inspirerend om met hen samen te werken en vraag hen meestal om raad of feedback.”

Welke projecten staan er nog op het programma?

“Ik heb net ‘Gold' met Matthew McConaughey afgewerkt (komt op 25 december uit in de VS en binnenkort bij ons, red.) en een aflevering van de serie ‘Black Mirror', geregisseerd door Joe Wright (‘Anna Karenina', ‘Pan', red.). Het vervolg van ‘Jurassic World' is voor volgend jaar gepland!”

Elli Mastorou