Fiscus maakt jacht op verborgen buitenlandse rekeningen

De Bijzondere Belastinginspectie (BBI) is van plan om via Worldline alle betalingen met bank-en kredietkaarten te monitoren. Dit moet helpen om verborgen rekeningen in belastingparadijzen sneller op het spoor te komen.
door
Mare
Leestijd 2 min.

Concreet is het de bedoeling om te achterhalen wie allemaal betaalt met een buitenlandse bank- of kredietkaart. Die betalingen kunnen immers leiden naar buitenlandse rekeningen, die op hun beurt verborgen kunnen zitten achter schermconstructies. Dat schrijft De Tijd. Eerder dit jaar kwamen in de Panama Papers tal van die constructies aan het licht.

Vandaag gaat de BBI langs bij Worldline, de marktleider op het vlak van elektronische betalingen, om te overleggen hoe die controles kunnen worden aangepakt. In eerste instantie wil de fiscus kijken naar gegevens over buitenlandse betaalkaarten. Het zal in die eerste fase dan ook vooral gaan over anonieme informatie, om te checken of die kaarten gebruikt worden voor offshoreconstructies. Pas wanneer de fiscus de link wil leggen met de persoon die erachter zit, zal hij een dossier moeten maken voor het gerecht om die anonimiteit op te heffen.

Naar verwachting wordt het overleg tussen de BBI en Worldline een heikele klus: wellicht staat het bedrijf niet te springen om betalingsgegevens te delen met de overheid. Zo'n massale screening is nooit eerder gebeurd in ons land en zal zeker vragen doen rijzen bij de tegenstanders. Nu al wordt er in die hoek gesproken over een buitensporige operatie en een fiscus die zowel de privacyregels als het fiscaal bankgeheim aan zijn laars lapt. Staatssecretaris voor Privacy Philippe De Backer (Open Vld) ziet echter geen graten in het onderzoek, zolang het proportioneel gebeurt.

Toch is het niet zo uitzonderlijk dat de gegevens van bedrijven als Worldline onder de loep genomen worden. Belastingdiensten in Zweden en Nederland hebben al gelijkaardige screenings uitgevoerd. Een Nederlandse rechter vond het vier jaar geleden bijvoorbeeld geen probleem om een massale controle van buitenlandse bankkaarten op touw te zetten. In landen zoals Italië gaat men zelfs nog verder: daar bestaat er een automatische koppeling tussen de database van het bedrijf dat het elektronische betalingsverkeer regelt en die van de belastingdienst.