Waarom bijna alle atleten in hun medaille bijten

Het lijkt alsof ze snoepen van een chocalade munt, maar niets is minder waar. De medailles op de olympische spelen zijn wel degelijk van echt metaal en dus keihard. Maar waarom bijten alle laureaten er dan in? Om verschillende redenen, zo blijkt.
door
Matthias
Leestijd 2 min.

De belangrijkste motivatie voor het opvallende gedrag ligt bij de smeekbede van de fotografen. Zij beschouwen de foto waarbij de atleet in zijn of haar medaille bijt als hét iconische shot bij uitstek. Om iedereen tevreden te houden, aarzelen weinig atleten dan ook om het eremetaal naar binnen te werken.

Maar eigenlijk komt de traditie overgewaaid uit de 'Gold Rush'-periodes, toen mensen massaal migreerden naar gebieden waar goud te vinden zou zijn. Om te zien of het om echt goud ging - en dus geen klatergoud of fool's gold - beten de goudzoekers in de blinkende stukjes die ze net hadden opgegraven.

Wellicht is het dus een combinatie van de twee oorzaken: een atleet beet ooit als grapje in zijn medaille om te zien of ze wel echt was, waarop de fotografen dolenthousiast kiekjes begonnen te maken. Sindsdien nemen hun collega's geen vrede meer met een saaie podiumceremonie.

Om af te sluiten nog dit: olympische medailles bestaan slechts voor 1,34% uit goud. De rest is sterlingzilver, een legering met een hoog zilvergehalte die vaak gebruikt wordt bij de vervaardiging van sieraden. Een gouden medaille op zich zou dan ook ‘maar' 500 euro waard zijn. Gelukkig voor de Belgische atleten krijgen zij daar van ons land een cheque van 50.000 euro bovenop.

Bron: The Washington Post