Michael Matthews wint de snelste etappe in deze Ronde van Frankrijk

door
Belga
Leestijd 2 min.

Michael Matthews (Orice-BikeExchange) heeft zijn eerste overwinning beet in de Tour de France. Dinsdag bleek de 10e rit de snelste etappe tot nog toe in deze Tour, met een gemiddelde van 45,006 km/u. Matthews is nog maar de tweede Australiër (na Simon Gerrans) die er in slaagt om in de drie grote rondes een overwinning te grijpen, maar daar was 'Bling' niet mee bezig. Dolgelukkig was hij met de zege na de moeilijke Tour van vorig jaar (breukjes in de ribben) en de niet-deelname het jaar voordien wegens een crash net voor de La Grande Boucle. "Ook in deze Tour kwam ik al twee keer ten val", vertelde hij. Ik dacht echt dat de Tour en ik simpelweg niet voor elkaar waren gemaakt. Gelukkig kwam mijn vrouw gisteren op de rustdag langs en we hadden een goed gesprek. Zij hielp me er mentaal weer bovenop. Dit is een droom voor mij die uitkomt, een droom waar ik al drie jaar naar toeleef. Ik draag deze zege dan ook op aan haar en mijn hond Gigi."

"Het was nooit het plan om vandaag mee te gaan in de ontsnapping", zei hij. "We hoopten op een massaspurt na die lastige klim in de finale. Maar ja, we hebben zo'n sterke ploeg hier. Je kon zien dat Luke Durbridge en Daryl Impey zich vandaag helemaal gaven voor mij. Ik heb er bijna geen woorden voor. Het was Luke die er voor zorgde dat op het eind de kopgroep in stukken brak en het was Impey die in de finale Sagan afmatte. Zonder hen win ik niet. Ik moest gewoon volgen en rekenen op mijn sprint. In de Ronde van Zwitserland was Sagan nog te sterk voor mij. Ook in deze kopgroep was hij de sterkste, maar gelukkig had ik vandaag een snellere sprint."

En het hoeft niet bij één zege te blijven. "Een rit winnen in de Tour was voor mij het grote doel van dit jaar. Dat is me nu gelukt. Ik weet niet wat ik nu nog kan of mag verwachten. De Tour is nog niet voorbij en we gaan proberen om met de ploeg nog een etappe te winnen. En daarna? We zien wel. De klassiekers? Uiteraard, dat was in het voorjaar al het doel. Maar in Milaan-Sanremo kwam ik ten val en in de Amstel liep het voor geen meter. In het najaar richt ik me op de Canadese klassiekers en hoop ik één van de twee te winnen."

bron: Belga