Studente verhuist uit vrije wil naar onbewoond eiland

Veel mensen denken bij vakantie aan een verlaten strand met hemelsblauw water en waaiende palmbomen, maar de 22-jarige Reikko Hori neemt dit wel heel serieus. Ze koos ervoor om vrijwillig gedropt te worden op een onbewoond eiland om daar negentien dagen lang te overleven. 
door
Liesbeth
Leestijd 2 min.

De Japanse studente boekte haar bijzondere trip bij Docastaway, "het eerste bureau dat reizen naar onbewoonde eilanden aanbiedt". Ook al had ze geen flauw benul hoe ze zou overleven in de rimboe, ze koos vol enthousiasme voor een reis in de meest extreme categorie 'adventure mode'.

De eindbestemming werd uiteindelijk het Indonesische Amparao, dat zo'n 6.700 kilometer ten noordwesten van Australië ligt. Het enige wat ze bij had, was een vergrootglas, een harpoen en enkele extra jeansbroeken. "Ik zag bij de luchthaven dat ze geen aangepaste survivalkledij bij zich had, enkel jeans", bevestigt Alvaro Cerezo van Docastaway aan Daily Mail. "We hebben nog een andere broek voor haar gekocht. Toen ik ontdekte dat ze zich totaal niet had voorbereid, begon ik me nog meer zorgen te maken."

Daarbovenop kon Hori met moeite gevaar lijke situaties inschatten. "Ze wandelde op blote voeten over scherpe koralen en ze sliep op de grond in de jungle. Ze stond er gewoon niet bij stil dat een wild beest 's nachts gewoon over haar kon wandelen."

Aanvankelijk was de Japanse vooral onder de indruk van haar nieuwe leefomgeving, maar uiteindelijk ontwikkelde ze toch enkele cruciale vaardigheden. Met een speer kon ze vissen vangen, met een steen wist ze kokosnoten open te breken en dankzij een vergrootglas kon ze vuur maken.

Eenzaam

Na de negentien dagen op het onbewoonde eiland was Hori natuurlijk apetrots. De meeste moeite had ze bovendien niet met het overleven op zich, maar wel met de eenzaamheid. "Al vanaf dag twee voelde ik me alleen en hopeloos, maar tegelijkertijd was het ontzettend spannend", vertelt ze. "Ik ben graag alleen, maar na negentien dagen op een onbewoond eiland besefte ik dat ik niet in een wereld zonder mensen wil leven. Ik realiseer me nu hoe belangrijk ze zijn."