Voorgeproefd Tot Morgen

door
marketing
Leestijd 4 min.

Als het een jonkie was, dan vermoord ik hem, denkt ze. Misschien moet ik dat gewoon maar doen. Dat Motörhead-T-shirt weggooien, al die troep van hem, die hele Rudi uit mijn kop jagen en terugspoelen naar het leven voordat het begon. Hem vermoorden. Dan kan ik naar zijn graf lopen, een krans neerleggen en fluisteren: Dag Rudi, je was mijn man en nu ben je dood. Ze richt zich op en schuift het raam een stukje open om de rook te laten ontsnappen.

Neem Cecilie mee, dan kan ze een luchtje scheppen. Wat denken die jongens nou dat ze is? Dom, dat denken ze dat ze is. Elke ochtend staan ze op met het idee dat ze de wereld kunnen scheppen volgens hun wensen en ze denken dat zij een idioot is. En zij laat het gebeuren.

Cecilie steekt twee vingers door de spleet van het raam en laat de peuk vallen, dan maakt ze het pakje open en haalt er een nieuwe sigaret uit. Een luchtje scheppen. Mooie boel.

Ze steekt de sigaret aan, zuigt de rook diep in haar longen en gaat weer op de achterbank liggen.

Verdomde Volvo. Ze is het spuugzat om te blijven wachten terwijl de jongens ergens met een klus bezig zijn. En die auto kan ze wel schieten. Hij zit niet lekker, hij stinkt, de versnellingsbak zit los, de aandrijfas is bijna naar de knoppen en het stuur hangt met touwtjes aan elkaar. Waarom kunnen

ze geen nieuwe auto kopen? Net als gewone mensen. Maar nee hoor, vooral niets doen wat gewone mensen doen. A4-mensen, zegt Jani, en het is duidelijk dat hij niet tegen hen opkijkt.

Cecilie hoort zwakke geluiden en tilt haar hoofd op. Als ze twee meisjes met een gladde huid in de richting van Hafrsfjord ziet komen lopen, duikt ze weer weg.

Vriendinnen zijn niet goed. Zegt Rudi.

‘Dat is niet goed voor jou, Chessi.'

En niet voor de firma. Zegt Jani.

‘Het hoort bij het vak dat we ons tot onze eigen mensen beperken.'

Cecilie richt zich op haar ellebogen op, kijkt naar buiten en ziet dat de meisjes zijn verdwenen.

Maar stel nou dat ze vriendinnen wilde hebben? Stel dat. Maar dat is nu eenmaal niet zo. Ze werd geneukt door elke idioot die met gestolen sloffen Marlboro, walkmans en gettoblasters aan kwam zetten, ze spreidde haar benen, hoorde de jongens steunen, sloot haar ogen en dacht aan pa in Houston. Ze eet puddingbroodjes, loopt naar de kust en heeft een vent met slaapproblemen die Aerosmith gaat zingen als hij nerveus wordt. Eens per maand mag ze naar de beautyclinic.

Ineens komt Cecilie overeind en doet het portier open. Ze zet haar voeten neer op de zachte grond en kijkt naar het bos. Wat is het donker. Ze houdt niet van het donker, dat heeft ze nooit gedaan, alleen in de film. Toch stapt ze uit en loopt de weg af in de richting waaruit ze zijn gekomen. Ze versnelt haar tempo. Als het nou een jonkie was. Ze tuurt in de verte. Hier ergens was het gebeurd. Wat is dit trouwens voor plek?

Sst, stil maar kindje.

Sst, stil maar kleintje.

Stil maar.

Mama heeft vijfhonderd kronen en mama gaat naar de beautyclinic.

Jij mag mee.

Of misschien gaan we wel naar Houston. Kun je opa zien. Je vindt hem vast aardig. Hij had ons nooit achter moeten laten. Hij was zo ontzettend vrolijk. Als hij in de kamer was, leek het altijd Kerstmis. Zijn glimlach is zo gigantisch dat die alles overheerst. Maar zijn beide kinderen hebben zijn

humeur niet geërfd.

Cecilie blijft staan, ze ziet iets op de weg liggen.

Ze bukt zich.

Het is een egel.

Een stom, klein egeltje.

Cecilie tilt het diertje op.

De egel heeft zich opgerold. Hij voelt aan als een stekelige bal. Op zijn kleine pootjes is hij de weg opgerend en toen hij besefte dat het daar niet veilig was, rolde hij zich op en ging de dood tegemoet.

‘Mama zal voor je zorgen', fluistert ze tegen de egel terwijl ze de woede in zich voelt opstijgen. Ze draait zich abrupt om en loopt met nijdige passen terug naar de auto. Er zijn zo veel dingen die je niet weet, Rudi, denkt ze terwijl ze haar hielen in de zachte bosgrond boort. Je denkt misschien dat je gewoon over iedereen heen kunt rijden en doen alsof er niets is gebeurd, maar er is zo

veel dat jij niet weet. Tong doet alles voor me, wist je dat? Donderdag komt hij vrij, ik haal hem om halfnegen op, hij is een geschifte Koreaan en doet alles voor me, wist je dat?

Bij elke stap die ze zet, versnelt ze haar pas.

Rudi.

We vermoorden je, gore schoft die je bent.