Zeeslak tanden vestigen nieuw record als biologisch sterkste materiaal op aarde

door
Hans
Leestijd 2 min.

De tand van de zeeslak - kleine aquatische slak-achtige wezens met conische schelpen -  is het sterkste biologische materiaal dat bestaat, zo meldt het Royal Society journal Interface. Tot voor kort was spinnenzijde recordhouder als het sterkste biologische materiaal ter wereld. De tanden zijn sterker dan staal en kunnen evenveel druk aan die nodig is om koolstof in diamant te veranderen.

Tot nu toe dachten we dat spinnenzijde het sterkste biologische materiaal was vanwege de enorme kracht en mogelijke toepassingen voor alles, van kogelvrije vesten tot elektronica, maar nu hebben we ontdekt dat de tand van een zeeslak een kracht vertoont die mogelijk nog hoger is. Onderzoekers van de Britse universiteit van Portsmouth vonden na nieuwe onderzoeken dat kleine tanden van napjesslakken bestaan uit een materiaal dat bekend staat als goethiet, een ontzettend sterk mineraal dat veel sterker is elk ander natuurlijk materiaal.

"Napjesslakken hebben sterkte tanden nodig om over steenoppervlakken voort te bewegen. Hiermee kunnen ze ook algen eten," zegt Dr Asa Barber, professor aan de universiteit van Portsmouth. "De vezelachtige structuren die in de tanden van de zeeslak gevonden zijn, kunnen worden nagebootst en gebruikt in Formule 1 racewagens, de rompen van boten en vliegtuigen."

Voor hun studie onderzochten wetenschappers microscopisch kleine deeltjes van tanden van zeeslakken. Een deeltje is zo'n 100 keer dunner dan menselijk haar. Er werd een grote kracht uitgeoefend op de monsters. Ze werden uit elkaar getrokken om de hoeveelheid kracht te meten waaraan het materiaal kan weerstaan zonder te breken. Verrassend genoeg hing de kracht van de tand niet af van de grote van de tand.

"Over het algemeen kan een grote structuur veel gemakkelijker breken dan een kleinere structuur, die minder gebreken heeft en sterker is. Het probleem is dat de meeste structuren vrij groot zijn, dus zijn ze zwakker dan we zouden willen zijn. Tanden van zeeslakken heffen deze regel op als hun kracht hetzelfde is. "Het is opvallend dat de tanden niet zwakker worden naar mate de grootte toeneemt. Dat geldt wel voor de meeste andere structuren," zei Barber in haar verklaring. "De natuur is een onuitputtelijke bron van inspiratie voor structuren die ontzettend boeiende mechanische eigenschappen hebben."